İmparator Nero ve ilk Hristiyanlar: eski problemler, yeni yaklaşımlar

Abstract

64 yılının büyük Roma yangını, bilindiği üzere yaşandığı dönemden itibaren çeşitli tartışmalara ve spekülasyonlara yol açmıştır. Bunların en mühimi, Roma'yı imparator Nero'nun yaktığı ve halk nezdinde tepki toplamamak için Hristiyanları günah keçisi ilan ederek haksız yere cezalandırdığı yönündeki iddialardır. Bu çalışmada öncelikle yangın meselesi ve yangında Nero'nun bir payı olup olmadığı tartışılacak, peşinden buna bağlı olarak Nero döneminde Hristiyanlara zulmedildiği inanışın neye dayandığı irdelenerek, bunun doğruluğu veya yanlışlığı sorgulanacak, son olarak bu inanışın günümüze ulaşan yansımaları, yani insanların zihinlerinde oluşan tipik Nero algısının Hristiyan temelleri ele alınacaktır.

The great fire of Rome in 64, as it is known, led to various discussions and speculations since the time it took place. The most important of these are the charges that Nero burned Rome and punished Christians unfairly by declaring them as scapegoats for avoid getting reaction from the public. In this thesis, first of all, the fire and whether Nero played a role in the fire will be debated and then, depending on it, by examining what the belief that Christians were persecuted in the Neronian age was based on, authenticity or inaccuracy of this claim will be questioned, and finally, the reflections of this claim that have lasted to the present-da, that is to say, the Christian basis of the typical perception of Nero in people's imagination will be handled.