Nükleer enerji politikaları: Türkiye ve Güney Kore karşılaştırması

Abstract

Günümüzde enerji kaynağı olarak fosil yakıtlar, ülkeler tarafından yaygın ve yoğun bir şekilde kullanılmaktadır. Ancak fosil yakıtların dünya üzerinde eşit bir şekilde dağılmamış olması nedeniyle bu kaynaklar bakımından fakir olan ülkeler enerji ihtiyaçlarını dışarıdan ithal ederek karşılamaktadır. Bu durum, enerji konusunda ülkelerin dışarıya bağımlı olmasına ve böylelikle ülkelerin dış ticarette cari açıklar vermesine neden olmaktadır. Cari açıkların yanı sıra enerji bağımlılığı, enerji piyasasında herhangi bir krizin patlak vermesi halinde ülkelerin enerji ihtiyaçlarını da tam anlamıyla karşılayamamasına yol açmaktadır. Enerji kaynaklarının yetersiz kalmasıyla ülkeler, istedikleri üretimi yapamamakta ve bu durum ülkelerin ekonomik büyüme hedeflerini gerçekleştirmesini engelleyebilmektedir. Bu nedenle, enerji akışının kesintisiz bir şekilde sağlanabilmesi için enerji güvenliği devletlerin en çok üzerinde durduğu kavramlardan biri olmuştur. Özellikle, gelişmekte olan bir devlet için enerji güvenliği kavramı daha da büyük bir önem kazanmıştır. Bu gelişmekte olan ülkelerden Güney Kore ve Türkiye, enerji güvenliklerini sağlamak için alternatif enerji kaynakları arayışı içerisine girmişlerdir. Nükleer enerji, her iki ülkenin de kullanmak istediği bir seçenek olmuştur. Ancak yapılan yatırımlar sonucunda Güney Kore 1978 yılında ilk ticari nükleer enerji santralini kurmuşken Türkiye yakın bir zamanda nükleer enerji santrali yapımına başlamıştır. Bu örnek, Türkiye'nin nükleer enerji alanında Güney Kore karşısında geride kalmışlığını açık bir şekilde göstermektedir. Bu çalışmada, Türkiye ve Güney Kore'nin nükleer enerji politikaları karşılaştırılarak Türkiye'nin Güney Kore'den neden geride kaldığı ve siyasi ve ekonomik etkenlerin her iki ülkenin nükleer enerji girişimleri üzerindeki etkisi araştırılacaktır. Böylelikle, Türkiye'nin nükleer enerji alanında yaptığı muhtemel hatalar gözler önüne serilecek ve Türkiye'nin bu hatalardan ders çıkararak bundan sonraki adımlarını daha iyi atmasına sebep olacaktır.Nowadays fossil fuels have been used widely and intensely as source of energy by countries. However, countries which don't have enough fossil fuels meet their energy needs by importing them because these resources aren't scattered equally on the earth. This situation causes countries to depend on other countries and thus, they give current deficits in their foreign trade. As well as current deficits, energy dependency also causes countries not to meet their energy needs properly in the case of any kind of crisis in the energy market. Thus, countries can't have their desired outputs and achieve their economic growth goals. Therefore, energy security has become so important for all countries. Especially it is more important for developing countries. As developing countries, South Korea and Türkiye has been searching alternative energy resources to ensure their energy security. Nuclear energy has become a preferable option for both countries. However, as a result of nuclear energy investments while South Korea established its first nuclear power plant in 1978, Türkiye started to build its own nuclear power plant in recent days. This example shows explicitly Türkiye's backwardness over South Korea in the nuclear energy area. In this study, it will be searched why Türkiye gets behind in South Korea by being compared South Korea and Türkiye's nuclear energy policies and effects of economic and political factors on both countries' nuclear energy attempts. Thus, Türkiye's probable wrongdoings in its nuclear energy policy will come to light and cause Türkiye to take a firm step in this issue by learning lessons from its mistakes.