İleri yaşlı hastalarda sarkopeni ve sarkopenik obezite prevalansıve ilişkili faktörler

Abstract

Sarkopeni, yaşlanmayla birlikte azalmış kas kütlesi, kas gücü ve fonksiyon kaybı olarak tanımlanabilir. Sarkopenik obezite ise artmış yağ kütlesi ve sarkopeninin eş zamanlı olarak bulunmasıdır. Bu çalışma ileri yaşlı hastalarda sarkopeni ve sarkopenik obezite prevalansı ve ilişkili faktörlerin tespit edilmesi amaçlı yapıldı. Kesitsel tek merkezli yapılan bu çalışmaya 75 yaş üstü 160 hasta katıldı. Aktif malignitesi olmayan, bağımsız ve demansı olmayan hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, antropometrik ölçümleri, hastane otomasyon sistemindeki verileri kaydedildi. Hastalar Avrupa Yaşlılarda Sarkopeni Çalışma Grubu (EWGSOP) 2 kriterlerine göre sarkopeni açısından değerlendirildi. Kas kütlesi ölçümü ile Biyoelektriksel İmpedans Analizi yapıldı. Avrupa Obezite Çalışmaları Birliği (EASO) /Avrupa Paranteral ve Enteral Beslenme Derneği (ESPEN) kriterine göre sarkopenik obezite taraması yapıldı. Hastaların yaş ortalaması 83,79 ± 4,035 yıl idi. EWGSOP2 yeni kriterlerine göre tüm hastaların %39,4 (n=63)'ünde sarkopeni, ESPEN/EASO konsensusu kriterlerine göre tüm hastaların %16,3 (n=26)'ünde sarkopenik obezite saptandı. Cinsiyete göre sarkopeni varlığı karşılaştırılması yapıldığında çalışmamızda anlamlı fark bulunmadı (p=0,21). Cinsiyete göre sarkopenik obezite ile karşılaştırma yapıldığında kadınlar ve erkekler arasında anlamlı fark görülmedi (p=0,09). Sarkopeni ile yaş arasında istatiksel olarak belirgin ilişki saptandı (p<0,05). Yaş arttıkça sarkopenide artış gözlendi. Sarkopeni ile ilişkili faktörlerin multivaryant regresyon analizinde MNA ile sarkopeni arasında anlamlı ilişki bulundu (p<0,05). Sarkopeni ve sarkopenik obezitenin ileri yaşlı hastalardaki sıklığı çalışmamızda azımsanmayacak kadar fazla bulunduğundan ilerleyen yıllarda giderek artabileceği öngörülmüştür. Malnütrisyon sarkopeni riskini belirgin arttırdığı çalışmamızda ortaya xii konmuştur. Bu sebeple ileri yaşlı hastalara tarama yapılması, yaşlılarda fiziksel aktivitelerin arttırılması ve beslenme durumlarının düzeltilmesi gibi önemli hedef stratejileri belirlenmelidir.Sarcopenia can be defined as decreased muscle mass, muscle strength and loss of function with ageing. Sarcopenic obesity is the synchronous presence of increased fat mass and sarcopenia. Aim of this study to determine the prevalence of sarcopenia and sarcopenic obesity and associated factors in elderly patients. In this cross-sectional single-centre study, 160 patients over 75 years of age participated. Patients without active malignancy, independent and without dementia were included in the study. Demographic characteristics, anthropometric measurements were recorded. Patients were evaluated for sarcopenia according to European Working Group on Sarcopenia in Older People (EWGSOP2) criteria. Muscle mass was measured by BIA. Sarcopenic obesity was screened according to European Society for Clinical Nutrition and Metabolism(ESPEN)/ European Association for the Study of Obesity (EASO) criteria. The mean age of the patients was 83.79 ± 4.035 years. Sarcopenia was found in 39.4% (n=63) of all patients according to EWGSOP2 new criteria and sarcopenic obesity in 16.3% (n=26) of all patients according to ESPEN/EASO consensus criteria. Our study found that presence of sarcopenia was compared according to gender, no significant difference was seen (p=0,21). When sarcopenic obesity was compared according to gender, no significant difference was observed between men and women (p=0,09). A statistically significant relationship was found between sarcopenia and age (p<0,05). An increase in sarcopenia was observed with increasing age. In the multivariate regression analysis of the factors associated with sarcopenia, a significant relationship was found between MNA and sarcopenia (p<0,05). Since the frequency of sarcopenia and sarcopenic obesity in elderly patients was found to be considerably high in our study, it is predicted that it may increase gradually in the following xiv years. Malnutrition was found to significantly increase the risk of sarcopenia in our study. For this reason, important target strategies such as screening of elderly patients, increasing physical activities and improving nutritional status should be determined.