Degludek/aspart insülin başlanan tip 2 diyabetlilerde tedavinin etkinliği: Retrospektif gerçek yaşam araştırması

Abstract

Degludek/Aspart insülin tedavisinin tip 2 diyabet hastalarında glisemik regülasyon üzerine olan etkilerini inceleyerek, tedavinin etkinliğini değerlendirmektir. Hastanemiz Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Obezite ve Diyabet Polikliniğinde Tip 2 Diabetes Mellitus tanısıyla takip edilen 18 yaşından büyük olan 44 hasta dahil edilmiştir. Çalışmada elde edilen bulgular değerlendirilirken, istatistiksel analizler için IBM SPSS Statistics 22 programı kullanılmıştır. Verilerin normal dağılıma uygunlukları Kolmogorov-Smirnov test ile sınanmıştır. Normal dağılım gösteren sürekli değişkenlerin karşılaştırmasında Student's-t paired ve ANOVA kullanılmıştır. Repeated measures ANOVA uygulanan karşılaştırmalarda post hoc Bonferroni testi yapılmıştır. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p < 0,05 olarak kabul edilmiştir. 32'si kadın (%72,7), 12'si erkek (%27,3) olan hastaların yaşı 40-81 arasında değişmekte olup ortalaması 62,55±9,32'dir. Başlangıç açlık plazma glukozu değerine göre, 3.ay açlık plazma glukozu değerinde görülen düşüş istatistiksel olarak anlamlıdır (p = 0.007). Başlangıç HbA1c değerine göre, 3.ay HbA1c değerinde görülen düşüş istatistiksel olarak anlamlıdır (p = 0.006). Başlangıçta gereksinilen günlük insülin dozuna göre, 3.ay günlük insülin dozunda görülen düşüş istatistiksel olarak anlamlıdır (p = 0.001). Vücut ağırlığı ve vücut kitle indeksi değerlerinde görülen değişimler istatistiksel olarak anlamlı değildir (p > 0.05). IDegAsp tedavisi başlanan hastaların takiplerinde başlangıca göre 3. ay sonuçlarında açlık plazma glukozları, HbA1c değerleri ile günlük gereksinilen total insülin dozlarının anlamlı bir şekilde düştüğü ve bu düşüşün 6. ay ve 9. aylarda da korunduğu görülmüştür.The aim of this study was to evaluate the effectiveness of Insulin Degludec/Aspart treatment on glycemic regulation in patients with type 2 diabetes and assess its overall efficacy. The study included 44 patients aged 18 and above, diagnosed with Type 2 Diabetes Mellitus and followed at our Endocrinology and Metabolism Diseases Obesity and Diabetes Clinic. The obtained data were analyzed using IBM SPSS Statistics 22 for statistical analysis. The normal distribution of the data was tested using the Kolmogorov-Smirnov test. Student's t-test paired and ANOVA were used for comparing normally distributed continuous variables. Post hoc Bonferroni test was performed for comparisons subjected to repeated measures ANOVA. A significance level of p < 0.05 was considered. 32 of the patients were female (72.7%) and 12 were male (27.3%), with an average age of 62.55±9.32 ranging from 40 to 81. According to the initial fasting plasma glucose value, the decrease observed in the fasting plasma glucose value at the 3-month mark was statistically significant (p = 0.007). Similarly, a significant decrease was observed in the HbA1c value at the 3-month mark compared to the initial HbA1c value (p = 0.006). Furthermore, a statistically significant decrease was observed in the daily insulin dose at the 3-month mark compared to the initial required daily insulin dose (p=0.001). There were no statistically significant changes in body weight and body mass index values (p > 0.05). In patients initiated on IDegAsp treatment, significant reductions were observed in fasting plasma glucose levels, HbA1c values, and daily required total insulin doses at the 3-month mark compared to the baseline, and these reductions were maintained at the 6-month and 9-month marks.