Legg-calve?-perthes hastalığında konservatif tedavi, orta dönem klinik ve radyolojik sonuçlar

Abstract

Amaç: LCP hastalığı için ilk tanımlandığı günden beri farklı tedavi modaliteleri önerilmiş olsa bile günümüzde en uygun tedavinin ne olduğu hala tartışmalıdır. Çünkü bildirilen sonuçların çoğunda yaş, sınıflandırma ve sonuçların değerlendirme kriterleri farklıdır. Çalışmamızda hastaların kolayca uygulayabilcekleri bir konservatif tedavi modalitesi oluşturmak ve konservatif olarak tedavi edilen LCP hastalarının orta dönem klinik, radyolojik sonuçları ve bu sonuçlar ile etyolojik nedenler ve erken dönem klinik ve radyolojik bulgular arasında korealasyon bulunup bulunmadığı incelemeyi amaçladık. Hastalar ve Metod: 1995 ve 2005 yılları arasında çocuk ortopedi polikliniğimiz'e başvuran ve LCPH tanısı konan hastaların takip dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Aynı doktor tarafından konservatif olarak tedavi edilen toplam 77 hasta saptandı. Toplamda 35 hastanın 39 kalçası çalışmaya dahil edildi. Hastaların 32 si erkek ve 3 tanesi kadın idi. 31 hastada tek taraflı tutulum, 4 hastada ise çift taraflı tutulum mevcut idi. Aralıklı manuel traksiyon, eklem hareket açıklığı egzersizleri, aktivite kısıtlaması, istirahat ve atak dönemlerinde NSAİİ (İbuprofen 100mg/5ml) ve ASA (100mg/gün) kullanımını gerektiren tedavi protokolü tüm hastalara verildi. Tedavi protokolü her hasta için hastalığın seyrine göre uygulandı. Bulgular: Stulber sınıflamasına göre değerlendirildiğinde 27(%69) kalçada iyi, 6(%15) kalçada orta ve 5(%14) kalçada kötü sonuç elde edildi. Kalçaların hiçbirinde kontraktür saptanmadı. 39 kalçanın sadece 5 inde hafif topallama mevcut iken hiçbir hasta yürürken desteğe ihtiyaç duymuyordu. 30 kalça limitsiz yürüyebiliyor ve 9 kalça 6 blok rahatlıkla yürüyebiliyordu. Hastaların sadece 1 tanesi merdivenleri çıkarken trabzanlara tutunma gereği hissediyordu. Hastaların hiçbirinde aktiviteyi kısıtlayacak ağrı saptanmadı. Harring B/C ve C olan 19 kalçadan sadece 5 tanesinde Stulberg grup 4 ve 5 kalça ile sonuçlandı. Sonuç: Uyguladığımız tedavi protokolü hastalığın tedavi edilmesinde başarılı ve kolay bir yöntemdir. Harring ve Catteral sınıflaması radyolojik olarak hastalığın sonuçlarını öngörebilmekte ancak klinik sonuçları öngörememektedir.Aim: From early 1900's up to know different treatment modalities have been proposed for LCP disease. But most appropriate treatment remains controversial even today. Because in different studies, clinic and radiographic results at skeletal maturity have been assesed by different classifications. We aimed to set a conservative treatment protocol which can be easily applied to the clinic practice, study the radiographic and clinic results at skeletal maturity and examine the efficiency of the classifications applied at onset of the disease on predicting radiographic and clinic results at skeletal maturity Patients and Methods: Patients whom were diagnosed in our pediatric orthopaedic clinic and treated with conservative treatment protocol between the years 1995 and 2005 were evaluated retrospectively. 77 patients were found to be treated by the same surgeon. 42 patients who did not have enaough follow up or lost to follow up were excluded from the study. 35 patients 39 hips were included. 32 patients were male and 3 were woman. 31 unilateral involment and 4 bilateral involvement were present. A treatment protocol which was consist of; intermittant manual traction, range of motion exercises, activity limitation, bed rest, use of NSAID (ıbuprofen 100mg/5ml) and ASA (100mg/gün) during attack periods was applied for all patients. Treatment protocol was customized for each patient. Results: Radiographic results were assesed according to the Stulber classification; 27(%69) hips were good, 6(%15) hips were fair and 5(%14) hips were bad. There were no contracture. Moderate limping was evident only in 5 hips among 39 hips. There were no need for crunches during daily activity among limping patients. In 30 hips patients could walk without any distance limitation, in 6 hips patients could walk 6 blocks. There was need to hold the handrails during climbing the stairs only in one patient. No pain that limits activity was detected in any of patients. Only 5 hips had developed Stulberg Group 4 and 5 hips among 19 patients who had Harring group B/C and C hips. Conclusion: This study conclude that applied treatment protocol was successful and easy to treat the LCP disease. Although Harring lateral pillar and Catteral classifications were efficient to predict the radiographic results, they could not predict the clinic results succesfully.