Doktor tanılı astıma veya tekrarlayan hışıltı atağı öyküsüne sahip çocuklarda dijital hışıltı dedektörü ile hışıltı tespiti ve etkinliğinin değerlendirilmesi

Abstract

Dijital teknolojiler özellikle hastaların ve ebeveynlerin evdeki tedavi yönetiminde karar almasını desteklemeye hizmet edebilir. Bu çalışmada doktor tanılı astımı veya en az üç kez hışıltı atağı geçirme öyküsüne sahip olan ve çocuk acil servise başvuran hastalarda atak şiddetine göre dijital hışıltı dedektörünün ("WheezeScan") hışıltı varlığını tespit etmedeki etkinliğinin değerlendirmesi amaçlanmıştır. Altı aylık çalışma döneminde İstanbul Medeniyet Üniversitesi Göztepe Prof. Dr. Süleyman Yalçın Şehir Hastanesi Çocuk Acil Servisine başvuran beş yaş üstü doktor tanılı astımı veya beş yaş altı en az üç kez hışıltı atağı geçirme öyküsüne sahip 2 ay-18 yaş arası çocuklar çalışmaya dahil edilmiştir. Bu hastaların iki çocuk hekimi tarafından kör olarak fizik muayeneleri yapılmış, hastalardaki hışıltı varlığı "var/yok" olarak belirlenmiş ve solunum sıkıntısı/atak şiddeti oksijen düzeyi ve fizik muayene bulgularına göre PRAM (Pediatric Respiratory Assessment Score) skoru ile hafif, orta veya ağır olarak sınıflandırılmıştır. Hemen sonra bir çocuk hekimi tarafından diğer iki hekime kör olarak hışıltı dedektörü ("WheezeScan") ile sağ ikinci interkostal aralık göğüs ön yüzünden ölçüm yapılmıştır. Ortalama yaşları 66,3 ± 56,2 ay olan 61,8%'i erkek, %53,2'si doktor tanılı astımlı toplam 607 çocuk çalışmaya dahil edildi. Kör olarak fizik muayene yapan iki hekimin hışıltıyı tespitinde çok iyi düzeyde uyum mevcuttu (?=1, p< 0,01) ve değerlendirme sonucunda 487 (%80,2) çocukta hışıltı tespit edildi. Hışıltı saptananların %97,9'unda dijital hışıltı dedektörü ölçümü sonrası hışıltı tespit edilirken, saptanmayanların %99,2'sinde hışıltı saptanmamış ve hekim fizik muayene bulgusu ile dijital hışıltı dedektörü ölçüm sonuçları arasında çok iyi düzeyde uyum bulunmuştur (?=0,944, p<0,001). Tüm hastaların sadece %2,2'sinde hekim değerlendirmesi ile dijital hışıltı dedektörü ölçüm sonuçları arasında farklılık mevcuttu ve dijital hışıltı dedektörünün cinsiyet ve yaştan bağımsız olarak %97,7duyarlılık, %99,2 özgüllük, %99,8 PPV ve %92,2 NPV sahip olduğu gösterilmiştir. Hastaların ortalama PRAM puanı 4±1,6 (2-11) idi ve buna göre sırasıyla %60,8'i hafif, %32'i orta, %7,2'si hafif atağa sahipti. Tüm çalışma grubunda ve hekim değerlendirmesi sonucunda hışıltı saptanan grupta dijital hışıltı dedektörünün PRAM skorlamasına göre sırasıyla hafif atak için %97,8 ve %97,5, orta atak için %98,4 ve %98,1, ağır atak için %100 ve %100 oranında hışıltıyı tespit ettiği belirlenmiştir (p<0,01). Dijital hışıltı dedektörünün ("WheezeScan") astımlı veya tekrarlayan hışıltı atağına sahip çocuklarda yaş ve cinsiyetten bağımsız olarak hafif, orta ve ağır ataklarda hışıltıyı yüksek duyarlılık ve özgüllük ile tespit edebildiği gösterilmiştir. Hafif semptomlara/atağa sahip çocuklarda hışıltı varlığının dijital hışıltı dedektörü ile objektif belirlenmesi hasta ve/veya ebeveynler tarafından yazılı tedavi hareket planının hızla uygulanmasını ve gereksiz hastane başvurularının önlenmesini sağlayabilir.Digital technologies can support the decision-making of patients and parents in managing treatment at home, especially in cases of doctor-diagnosed asthma or children with a history of at least three wheezing attacks who present to the pediatric emergency department. The aim of the study is to evaluate the effectiveness of a digital wheeze detector ("WheezeScan") in detecting wheezing in children presenting to the emergency department with asthma diagnosed by a doctor or a history of at least three wheezing attacks, based on the severity of the attack. During the six-month study period, children aged 2 months to 18 years, with doctor-diagnosed asthma or a history of at least three wheezing attacks and presenting to the Istanbul Medeniyet University Göztepe Prof. Dr. Süleyman Yalçın City Hospital Pediatric Emergency Department, were included in the study. Physical examinations were conducted blindly by two pediatricians, and the presence of wheezing in patients was determined as "present/absent." The severity of respiratory distress/attack was classified as mild, moderate, or severe based on the PRAM (Pediatric Respiratory Assessment Score), considering oxygen levels and physical examination findings. Subsequently, a wheeze detector ("WheezeScan") measurement was performed blindly by another pediatrician over the second intercostal space on the anterior chest. A total of 607 children were included in the study, with an average age of 66.3 ± 56.2 months, of which 61.8% were male, and 53.2% were doctor-diagnosed asthmatic. The blind physical examinations by two physicians showed a high level of agreement in detecting wheezing (?=1, p< 0.01), and wheezing was detected in 487 (80.2%) children. In cases where wheezing was detected, digital wheeze detection confirmed wheezing in 97.9%, while in cases where wheezing was not detected, 99.2% had no wheezing. There was a high level of agreement between physician examination findings and digital wheeze detector measurements (?=0.944, p<0.001). Only 2.2% of patients showed a discrepancy between physician assessment and digital wheeze detector measurements. The digital wheeze detector demonstrated sensitivity of 97.7%, specificity of 99.2%, positive predictive value (PPV) of 99.8%, and negative predictive value (NPV) of 92.2%, independent of gender and age. The average PRAM score for all patients was 4±1.6 (range 2-11), with 60.8% classified as mild, 32% as moderate, and 7.2% as severe attacks. In the entire study group and the group where wheezing was detected by physician assessment, the digital wheeze detector detected wheezing for mild attacks at rates of 97.8% and 97.5%, for moderate attacks at rates of 98.4% and 98.1%, and for severe attacks at rates of 100% and 100%, respectively (p<0.01). The digital wheeze detector ("WheezeScan") demonstrated the ability to detect wheezing in children with asthma or recurrent wheezing attacks, regardless of age and gender, with high sensitivity and specificity for mild, moderate, and severe attacks. The objective determination of wheezing presence in children with mild symptoms or attacks using the digital wheeze detector can facilitate the rapid implementation of a written treatment plan by patients and/or parents and prevent unnecessary hospital admissions.